با سلام
...هرچند مدتی است او را ندیدم ،ومدتهاست هیچ خبری از او ندارم ، انگار دست روزگار بین ما فاصله انداخت.نمی دانم چرا وچگونه ... بگذریم... طوری مینویسم که همین الآن درحال خواندن است.قرار است تیک تاک ساعت در یه ساعت وروزمقرر02/20/؟؟13 برای لحظاتی توقف کند وهمه دوست وفامیل برای آن لحظه ثانیه شماری میکنن.مادری نگران از درد به خود می پیچد تعدادی از بستگان نزدیک، من ومادر را به بیمارستان می برند وپدر طبق معمول به دریا رفته بود در آن روزگار تلفن همراهی نبود باید منتظر میبودیم تا از دریا باآن خستگی های طاقت فرسایش به خانه برگردد.من ومادر به روی تخت بیمارستان منتظر ماما بودیم بعد از مدتی ماما آمد مادر کمی آرام شد ماما با حرفهای خود مادر را آرام کرد وخبر خوبی داد وگفت :مادر من نگران نباش فرزند شما صحیح و سالم است .ولی مادر نگران و چشم به در اطاق ومنتظر پدر بود . و پدر با آن آرامش همیشگی وارد اطاق شد آه چقدر مادر آرام شد با دیدن پدر . کمی با هم حرف زدن انگار مادر فقط وفقط منتظر پدر بود تا... طولی نکشید که ماما خوشحال وبا خنده به پدر گفت برو خدا را شکر کن که هم مادر وهم دختر ناز شما صحیح وسالم هستند.آری من به این دنیا پا گذاشتم
آری من متولد شدم وبه این دنیای خاکی پا گذاشتم ... تولدت مبارک دل نوشته از: تنها
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
حس پنهانی در من ...
که سکوت خانه ام را فرا می گیرد...
و همیشه دردهایی هست ...
در غروب...
شب های تاریک...
و حس پنهان من بیدار می شود...
حس غریبی است...
فراتر از عشق ...
حسی که نمی دانم با که می توان در میآن بگذارم...
جزء خدا ...
آری به خدای میگم مهربون... دل نوشته از : تنها
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
دراطاق تنهائی خود با چشمهای خیس قدم می زنم .
مرور می کنم گذشته ام را.
روزهایی که به امید شنیدن حرفهای قشنگش سپری شد.
و من خسته ام از آدم ها...
خسته ام از رنگ و وارنگ ها...
خسته ام از نیرنگ ها ...
و باز تنم می لرزد و اشکی که حلقه می زند در چشمان من ...
پیامی نیست در راه...
نگاهی نیست پشت سر...
کسی مرا نمی خواند...
و...
هیچکس...
میشنوی ای همسفر من... با شما هستم.. دل نوشته از : تنها
