...بانگی از آن دور ها صدایم می کند...

                               و چقدر برایم آشناست...

آوای دلنشینی داره...

                               آرامم می کنه...

از صحبت با او لذت می برم...

                              با من صمیمی است...

من هم با او صمیمی هستم...

                             از همه چیز خبر داره...

پیدا و پنهان ما...

                             ظاهر و باطن ما...

گذشته و حال ما...

                             اما به کسی حرفی از بدی ها مان نمی زنه...   

ولی از خوبی های مان چراغ راهی می سازه برای جاده تاریک زندگی ما...

                             و چقدر خوب و مهربونه...

تمام حرفهایم را گوش میکنه ...

                            انگار شناختمش...

کمی صبر کن می گم بهت...

                             تو هم می شناسیش با تو هم صمیمی است وآشنا...

آری با همه آشنا ست و صمیمی...

                             با همه خوبها با همه ی بدها...

اصلآ با هیچکس بد نیست...

                            شناختیش ...

دیدی گفتم می شناسی...

                           آری آری من با خود خود خدا حرف زدم...

بخدا من با خود خدا حرف زدم ...

                          اصلآ ما با هم حرف زدیم...

آری من با خدا حرف زدم...

                          و تو هم می تونی امتحان کن ...

و به من خبر بده...

                         دل نوشته از : تنها